2012 PNCF Leaders

MOTHER'S LOVE

“စာမ်က္ႏွာတိုင္းရဲ့ မာတိကာ...”
(သို႔)
အေမ

အေမ...
ၾကားႏိုင္ရဲ့လား...
ပြန္းပဲ့ေနတဲ့ လက္ေတြနဲ႔
ကိုင္ထားတဲ့ ခပ္နဲ႔နဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္ခ်ီးက်ဴးသံေတြ...
အေမပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေန႔ရက္ေတြ
အခု...
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ (မထိုက္မတန္)
ဂုဏ္ျပဳရေတာ့မယ္...
အေမ...
ျမင္ႏိုင္ရဲ့လား...(ဖတ္ေပးပါ)
.............................
အေမ...
ဆိုတာ...
ပုခက္လႊဲတဲ့ လက္ေစာင္းတစ္ဖက္နဲ႔ပဲ
ကမၻာႀကီးကို ပံုသြင္းတဲ့သူ...
ကေနဒီ...
အိုင္းစတိုင္း...
အိုဘားမား...
ေသာမတ္(စ္)အက္ဒီဆင္...
ရိုက္ညီေနာင္...
အေမသိရဲ့လား...
သူတို႔ေတြကို အေမတို႔လို
အေမေတြကပဲ ေမြးဖြားေပးခဲ့တာ...
ဒါေၾကာင့္...
အေမတို႔လို အေမေတြကပဲ
ကမၻာႀကီးကို ပဲ့ကိုင္ခဲ့တာ...
ဟစ္တလာ...
အေမသိရဲ့လား...
လက္ရွိကမၻာႀကီးကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့
အေမရိကန္ကို ထိပ္ထိပ္က်ဲျဖစ္ေအာင္
အေမတို႔လို အေမေတြကပဲ...
အေမရိကန္ကို ဒုတိယကမၻာႀကီးထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္တာ...
အေမတို႔ရဲ့ စြမ္းေဆာင္မႈပါပဲ...
..............................
အေမ...
အေမၾကားရဲ့လား...
ကမၻာႀကီးက အေမတို႔လို အေမေတြကို
ဂုဏ္ျပဳေထာမနာခ်ီးမြမ္းေနၾကတာ...
အေမသာ ဆက္နားေထာင္မယ္ဆိုရင္...
သူတို႔ေျပာတာကို အေမၾကားသင့္တယ္...
အေမဟာ ေလာကႀကီးမွာ
ဒုတိယဘုရားရယ္... လို႔...။...
...........................
အေမ...
အားရဲ့လား...
ငရဲျပည္ကို တစ္ခ်က္ေလာက္ေငးၾကည့္ဖို႔...
အားရင္ တစ္ခ်က္ေလာက္...
လက္ကမ္းလိုက္ပါ...
အေမ...
အေမတို႔လို အေမေတြကို
ေစာ္ကားျပစ္မွားခဲ့တဲ့ သားမိုက္၊
သမီးဆိုးေတြ၊။... နားေလးကို တစ္ခ်က္ငဲ့လိုက္ရင္လည္း
သူတို႔ေတြရဲ့ အေမတို႔လို အေမေတြဆီကို
ေတာင္းပန္အသနားခံသံေတြ
ၾကားရင္ၾကားရမွာ...
................................
အေမ...
အတုဆိုတာကို သံုးဖူးရင္...
အတုဆိုတာ အစစ္ေလာက္မေကာင္းဘူးဆိုတာကို
အေမသိမွာပါ...
တခါတေလမ်ားဆိုရင္ မေကာင္းရံုမကဘူး..
ဆိုးက်ိဳးေတာင္ေပးလိုက္ေသး...
ေခတ္ပညာႀကီးကို
အေမတခါတေလ ဩခ်မိမွာပါ...
ပူလို႔တဲ့ အဲယားကြန္းဆိုၿပီး
တပ္ထားတာ...
ဘာမဆို အစစ္ေလာက္မေကာင္းပါဘူး အေမ...
ႏွလံုးအစားထိုးတာတဲ့အေမ...
အစစ္ေလာက္လည္း မေကာင္းဘူး..
ဆိုးက်ိဳးပါေပးတတ္ေသး...
(ႏွလံုး)မရိွေတာ့လည္း အသက္ရွင္ရတာ...
သုည...
အေမ...
အေမဟာ ကမၻာႀကီးရဲ့ ႏွလံုးသား...
..........................
အေမ...
ဆုေတာင္းေပးလိုက္စမ္းပါ...
အေမ့သားေတြ ဦးေဆာင္မယ့္
ကမၻာႀကီးအတြက္...
ေတာင္ေတြကို ျဖိဳႏိုင္တဲ့
အေမ့ေမတၱာႏႈတ္ခ်ိဳစကားေတြနဲ႔...။...
........................
အေမ...
ကမၻာတည္သ၍ မ်က္ရည္ကင္းကင္းနဲ႔
အၿပံဳးအၿမဲ
(ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ့ ႏုဝတ္မႈန္သစ္လို)
လွပရႊင္လန္းႏိုင္ပါေစ...
အေမ...
“အေမေရးတဲ့ ကဗ်ာ...”

အေမ...
ေက်းဇူးျပဳၿပီး
ကမၻာႀကီးထဲက မထြက္ခြာသြားပါနဲ႔ေနာ္...
အေမမရွိရင္...
ကၽြန္ေတာ့္နားေတြ ခါးေစၿပီး
ဘဝကို ခ်ိဳေစမယ့္သူ
ေနာက္ထပ္အစားထိုးမရမွာစိုးလို႔ပါ...
...........................
အေမ...
ေက်းဇူးျပဳၿပီး
အေမ့မ်က္ရည္ေတြ ဖြက္မထားပါနဲ႔ေနာ္...
သား မိုက္လို႔ ငိုရတဲ့ အေမ့အတြက္
ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ဝမ္းသာမ်က္ရည္နဲ႔
အစားထိုးခ်င္လို႔ပါ...။...
.........................
အေမ...
ၾကယ္ေတြကို ရည္တြက္ပါ...
အလားတူ...
ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာမယ့္ေန႔ေတြကို
ရည္တြက္ပါ...
ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာမယ့္ေန႔က
အေမၾကယ္ေတြရည္လို႔ ကုန္တဲ့ေန႔
ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္...
ဒါေပမဲ့...
ကၽြန္ေတာ္လိမၼာတဲ့ေန႔က
အေမနဲ႔ ေဝးရလို႔(အေမ့စကားသံေတြနဲ႔)
အခုမ်က္ေမွာက္မွာ...
အေဝးကေန...
အေမ...
ဘဝကဗ်ာခါးခါးတစ္ပုဒ္နဲ႔
အေမ့ရင္ခ်ိဳေအာင္ လုပ္ခြင့္ေပးပါ....
ဒိုင္ယာေလာ့(ဂ္)ေတြကေတာ့
အေမၾကားဖူးနားဝအေမ့
ဒသနေတြပါပဲ...
......။…….….။..


“အေမ(တစ္နည္းနည္းနဲ႔) ဖတ္ေပးပါ..နားေထာင္ေပးပါ”
အေမ…
ကၽြန္ေတာ္ေလ…
အေမကိုယ္တိုင္ေျခေထာက္တစ္စံုအျဖစ္
အနာခံေထာက္လုပ္ေပးတဲ့
ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာခ်မ္းသာျခင္း
ကုလားထိုင္တစ္ခုမွာ
အေမအနာခံရက်ိဳးနပ္ေအာင္
သက္ေတာင့္သက္သာက်က်နန
(ထိုင္ေန)ရွိေနခ်င္တယ္…။….
………………….
ဒါေပမဲ့..
အခုေတာ့ေလ..အေမ
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္…
ေႏြအျဖစ္ခံၿပီး
ေဆာင္းလိုေအးျမခ်ိဳၿမိန္တဲ့
အေမ့စကားေတြ
ခါးခါးသီးသီး
ကန္ထုတ္ပစ္ခဲ့လိုက္တာေတြေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝတစ္ခုလံုး
အထီးက်န္ညေတြထဲမွာ
အႏွိမ္ခံ၊ အကဲ့ရဲ့ခံ၊
အထင္ေသးခံလို႔ ေခၚရမွာေပါ့..
အဲဒီေကာင္းကင္ႀကီးေတြကေန
ယိုစိမ့္လာ ရာသီမဆံုး
မခ်ဳန္းဘဲဖြဲက်ေနတဲ့ မ်က္ရည္မိုးေတြနဲ႔
(အေမမရွိဘဲ)
ညေပါင္းမ်ားစြာ
ကၽြန္ေတာ္ျဖတ္သန္းလာၿပီးတဲ့ေနာက္
အဲဒီမ်က္ရည္(ေရ)ႀကီးမႈေတြက
အခု နားထင္နားေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ…
အနာဂတ္တစ္ခုလံုး မႊန္းေနၿပီ…။…
ပစၥဳပၸန္တစ္ခုလံုး စိုထို္င္းၿပီး
လံုးဝကို သံုးလို႔ မရေတာ့တာ…။…
အတိတ္ေတြဆိုလည္း
ပုတ္သိုးေနပါၿပီ..။..
အေမရယ္…
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေတြ
အေမသာ
လက္ခံမယ္ဆိုရင္ အီးေမးလ္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
(ဘယ္နည္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္)
ပို႔ေပးခ်င္ပါတယ္…။..
ဒါေပမဲ့ဗ်ာ…
တစ္ခုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ…
အခုခ်ိန္ထိ အေမ့ကို
မ်က္ရည္ညေဝေစခဲ့တဲ့
ကၽြန္ေတာ္ဟာ…
ကၽြန္ေတာ္ပို႔မယ့္ မ်က္ရည္ညေတြနဲ႔
အေမ့ႏွလံုးသားကို
ထပ္မႊန္းရာက်မယ္ဆိုရင္ေပါ့…
………………………..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အေမရယ္…
အေမ့ရဲ့သား မ်က္ရည္ညထဲမွာ
မႊန္းေနတာ အေမသိႏိုင္မယ္ဆိုရင္
ဘယ္ေလာက္ပဲေဝးေဝး
ဆုေလးေတာ့ ေတာင္းေပးပါ…
ကၽြန္ေတာ္နစ္မႊန္းေနတဲ့ ဒီမ်က္ရည္ေတြကို
စုပ္ယူေပးဖို႔ေတာ့ အေမ…
မေတာင္းဆိုရဲပါဘူး…
ကၽြန္ေတာ္သိတယ္…
အေမရဲ့ ေမတၲာဝဝေတြနဲ႔
ေပးဝယ္တဲ့ ဒုကၡလွလွေတြနဲ႔ပဲ
ဒီတန္ဖိုးမဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို
စုပ္ယူႏိုင္မွာ…
ဒါေၾကာင့္ အခုကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္က…
မ်က္ရည္ညေတြလည္း အဆံုးမဲ့ေနၿပီ…
ရြက္ေၾကြဘဝေတြနဲ႔ ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးေတြ
စုတ္ပဲ့ေနၿပီ။…
ဒီေတာ့…
အထီးက်န္ကဗ်ာမ်ားကိုသာ အေမ့သားရႈိက္နမ္းရင္း…
အေမနဲ႔ ေဝးလံကြာေဝးတဲ့
ေနရာတစ္ခုမွာ
ေနေနတဲ့ သားေလးရဲ့ မ်က္ရည္တမ္းခ်င္းေပါ့ဗ်ာ…
ငွက္တစ္ေကာင္လို…
တိမ္တိုက္တစ္ခုလို…
ဘာကိုမွ မေပြ႔ပိုက္ထား…
မခံစားရဘဲနဲ႔
ေလႏွင္ရာကို လြင့္ခ်င္မိလို႔…
ေလယာဥ္သံၾကားတိုင္း
ေလဖိအားေတြနဲ႔အတူ
အေမ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရဲ့ ေအာက္က
တိတ္တိတ္ကေလး
အေမ့ဆီကို လစ္ထြက္ေျပးလာခ်င္မိတယ္..အေမ..
…………………………….
အေမတစ္ေယာက္ၾကားႏိုင္ေစ…





မဂၤလာပါ...
အေမေတြကို တတ္သည္မတတ္သည္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ဂုဏ္ျပဳမႈေလးေတြပါ...။ အေမေတြ ႀကီးျမတ္ပံုကို ေျပာရရင္ စကားႀကီး စကားက်ယ္ေတြပဲ ထပ္ခါထပ္ခါပါလာမွာ...။ ေနာက္ ေျပာမဆံုးေပါင္ေတာသံုးေထာင္ေပါ့...။ အေမေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာေတြနဲ႔ ခ်ီးျမွင့္တာထက္ကို ပိုၿပီးေတာ့ ႀကီးျမတ္တယ္...။ ဂုဏ္ျပဳထိုက္တယ္ ဆိုတာေတြ အားလံုးအသိပါ...။ ဒါေပမဲ့ ကဗ်ာခံစားတတ္သူတိုင္း အေမမ်ားကို ခံစားမႈနဲ႔ပဲ(အေသးဆံုးအရာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္)ဂုဏ္ျပဳရင္ ကဗ်ာေတြေရးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေရးရက်ိဳးနပ္ပါတယ္...။
ေဝဖန္စာ၊ အႀကံေပးစာေတြကို John.lianno@gmail.com ကို ဆက္သြယ္ေပးပို႔ႏိုင္ပါတယ္…။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္စာေတြကို http://lianno.wordpress.com/ http://johnlianno.blogspot.com/ ေတြမွာ သြားေရာက္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္…။
ေလးစားစြာျဖင့္
JOHN LIAN (လ်ံႏိုး)
ေခတၱမနီလာ
(၉၊ ၅၊ ၂၀၁၀ ေန႔အတြက္ အေမမ်ားအား လ်ံႏိုးဂုဏ္ျပဳပါသည္)

PMCF Leaders For 2012

Lun Khai                  President
Yaku Maloung          Vice president
Khar Ling                Secretary
Thin Nun Mawi        Asst. Secretary
Khin San Htwe        Treasurer
Kyi Kyi Zin             Asst. Treasurer


Members

Bei Rona
Van Ivan
Moses
Thang Khua Khai

Advisors

Dr. Dennis Shu Maung
Dr.  Seing Raw
Saya Thawng Hei
Saya Mawia

Leaders for PMCF Year 2011

The new leaders of PMCF 2011 has been successfully elected on 23 December 2010 as follows:

President-------------------------Thawng Hei (09276124238)

Vice-President-------------------- Yar Htu (09052524285)

Secretary------------------------- Zaw Bawk (09158832343)

Vice-Secretary-------------------- Seng Pan Mai (09055791777)

Treasurer------------------------ Cung Hoi Par (09176151631)

Asis-Treasurer-------------------- Mable Hnin (09053161586)

Members:

1. Lal Sum Lyan (John) (09282665495)

2. Joseph Kham Sian Khual (09204125803)

3. Thawng Cin (09278371322)

4. Steven Min Thaw (09161276228)

Advisors:

1. Dr. Salai Myo Aung (3644479)

2. Dr Dennis Suh Maung (09176984105)

3. Dr Seng Raw (09179979754)

4. Pu Mawi Aa (09153868669)

5. Aunty Lin (09164926789)

6. Dr. Khin Maung San (09167132308)

With Love and Respect

PMCF (Moderator)

Three Things in Life...

THREE THINGS IN LIFE…

Three things in life that, once gone, never come back -
Time, Words, Opportunity

Three things in life that are most valuable -
Love, Self-confidence, Friends

Three things in life that are never certain -
Dreams, Success, Fortune

Three things that make a man/woman -
Hard Work, Sincerity, Commitment

Three things in life that can destroy a man/woman -
Alcohol, Pride, Anger

Three things in life that, once lost, hard to build-up -
Respect, Trust, Friendship

-----

*Don't smoke- *Experiment from experts proves that smoking a cigarette
after meal is comparable to smoking 10 cigarettes (chances of cancer is
higher).


* *Don't eat fruits immediately - *Immediately eating fruits after meals
will cause stomach to be bloated with air. Therefore take fruit 1-2 hr after
meal or 1hr before meal.

* *Don't drink tea -* Because tea leaves contain a high content of acid.
This substance will cause the Protein content in the food we consume to be
hardened thus difficult to digest.


* *Don't loosen your belt - *Loosening the belt after a meal will easily
cause the intestine to be twisted & blocked.


* *Don't bathe - *Bathing after meal will cause the increase of blood flow
to the hands, legs & body thus the amount of blood around the stomach will
therefore decrease. This will weaken the digestive system in our stomach.

* *Don't walk about - *People always say that after a meal walk a hundred
steps and you will live till 99. In actual fact this is not true. Walking
will cause the digestive system to be unable to absorb the nutrition from
the food we intake.


* *Don't sleep immediately - *The food we intake will not be able to digest
properly. Thus will lead to gastric & infection in our intestine.

MOTHER'S LOVE

“စာမ်က္ႏွာတိုင္းရဲ့ မာတိကာ...”
(သို႔)
အေမ

အေမ...
ၾကားႏိုင္ရဲ့လား...
ပြန္းပဲ့ေနတဲ့ လက္ေတြနဲ႔
ကိုင္ထားတဲ့ ခပ္နဲ႔နဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္ခ်ီးက်ဴးသံေတြ...
အေမပ်ိဳးခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေန႔ရက္ေတြ
အခု...
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ (မထိုက္မတန္)
ဂုဏ္ျပဳရေတာ့မယ္...
အေမ...
ျမင္ႏိုင္ရဲ့လား...(ဖတ္ေပးပါ)
.............................
အေမ...
ဆိုတာ...
ပုခက္လႊဲတဲ့ လက္ေစာင္းတစ္ဖက္နဲ႔ပဲ
ကမၻာႀကီးကို ပံုသြင္းတဲ့သူ...
ကေနဒီ...
အိုင္းစတိုင္း...
အိုဘားမား...
ေသာမတ္(စ္)အက္ဒီဆင္...
ရိုက္ညီေနာင္...
အေမသိရဲ့လား...
သူတို႔ေတြကို အေမတို႔လို
အေမေတြကပဲ ေမြးဖြားေပးခဲ့တာ...
ဒါေၾကာင့္...
အေမတို႔လို အေမေတြကပဲ
ကမၻာႀကီးကို ပဲ့ကိုင္ခဲ့တာ...
ဟစ္တလာ...
အေမသိရဲ့လား...
လက္ရွိကမၻာႀကီးကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့
အေမရိကန္ကို ထိပ္ထိပ္က်ဲျဖစ္ေအာင္
အေမတို႔လို အေမေတြကပဲ...
အေမရိကန္ကို ဒုတိယကမၻာႀကီးထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္တာ...
အေမတို႔ရဲ့ စြမ္းေဆာင္မႈပါပဲ...
..............................
အေမ...
အေမၾကားရဲ့လား...
ကမၻာႀကီးက အေမတို႔လို အေမေတြကို
ဂုဏ္ျပဳေထာမနာခ်ီးမြမ္းေနၾကတာ...
အေမသာ ဆက္နားေထာင္မယ္ဆိုရင္...
သူတို႔ေျပာတာကို အေမၾကားသင့္တယ္...
အေမဟာ ေလာကႀကီးမွာ
ဒုတိယဘုရားရယ္... လို႔...။...
...........................
အေမ...
အားရဲ့လား...
ငရဲျပည္ကို တစ္ခ်က္ေလာက္ေငးၾကည့္ဖို႔...
အားရင္ တစ္ခ်က္ေလာက္...
လက္ကမ္းလိုက္ပါ...
အေမ...
အေမတို႔လို အေမေတြကို
ေစာ္ကားျပစ္မွားခဲ့တဲ့ သားမိုက္၊
သမီးဆိုးေတြ၊။... နားေလးကို တစ္ခ်က္ငဲ့လိုက္ရင္လည္း
သူတို႔ေတြရဲ့ အေမတို႔လို အေမေတြဆီကို
ေတာင္းပန္အသနားခံသံေတြ
ၾကားရင္ၾကားရမွာ...
................................
အေမ...
အတုဆိုတာကို သံုးဖူးရင္...
အတုဆိုတာ အစစ္ေလာက္မေကာင္းဘူးဆိုတာကို
အေမသိမွာပါ...
တခါတေလမ်ားဆိုရင္ မေကာင္းရံုမကဘူး..
ဆိုးက်ိဳးေတာင္ေပးလိုက္ေသး...
ေခတ္ပညာႀကီးကို
အေမတခါတေလ ဩခ်မိမွာပါ...
ပူလို႔တဲ့ အဲယားကြန္းဆိုၿပီး
တပ္ထားတာ...
ဘာမဆို အစစ္ေလာက္မေကာင္းပါဘူး အေမ...
ႏွလံုးအစားထိုးတာတဲ့အေမ...
အစစ္ေလာက္လည္း မေကာင္းဘူး..
ဆိုးက်ိဳးပါေပးတတ္ေသး...
(ႏွလံုး)မရိွေတာ့လည္း အသက္ရွင္ရတာ...
သုည...
အေမ...
အေမဟာ ကမၻာႀကီးရဲ့ ႏွလံုးသား...
..........................
အေမ...
ဆုေတာင္းေပးလိုက္စမ္းပါ...
အေမ့သားေတြ ဦးေဆာင္မယ့္
ကမၻာႀကီးအတြက္...
ေတာင္ေတြကို ျဖိဳႏိုင္တဲ့
အေမ့ေမတၱာႏႈတ္ခ်ိဳစကားေတြနဲ႔...။...
........................
အေမ...
ကမၻာတည္သ၍ မ်က္ရည္ကင္းကင္းနဲ႔
အၿပံဳးအၿမဲ
(ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ့ ႏုဝတ္မႈန္သစ္လို)
လွပရႊင္လန္းႏိုင္ပါေစ...
အေမ...
“အေမေရးတဲ့ ကဗ်ာ...”

အေမ...
ေက်းဇူးျပဳၿပီး
ကမၻာႀကီးထဲက မထြက္ခြာသြားပါနဲ႔ေနာ္...
အေမမရွိရင္...
ကၽြန္ေတာ့္နားေတြ ခါးေစၿပီး
ဘဝကို ခ်ိဳေစမယ့္သူ
ေနာက္ထပ္အစားထိုးမရမွာစိုးလို႔ပါ...
...........................
အေမ...
ေက်းဇူးျပဳၿပီး
အေမ့မ်က္ရည္ေတြ ဖြက္မထားပါနဲ႔ေနာ္...
သား မိုက္လို႔ ငိုရတဲ့ အေမ့အတြက္
ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ဝမ္းသာမ်က္ရည္နဲ႔
အစားထိုးခ်င္လို႔ပါ...။...
.........................
အေမ...
ၾကယ္ေတြကို ရည္တြက္ပါ...
အလားတူ...
ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာမယ့္ေန႔ေတြကို
ရည္တြက္ပါ...
ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာမယ့္ေန႔က
အေမၾကယ္ေတြရည္လို႔ ကုန္တဲ့ေန႔
ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္...
ဒါေပမဲ့...
ကၽြန္ေတာ္လိမၼာတဲ့ေန႔က
အေမနဲ႔ ေဝးရလို႔(အေမ့စကားသံေတြနဲ႔)
အခုမ်က္ေမွာက္မွာ...
အေဝးကေန...
အေမ...
ဘဝကဗ်ာခါးခါးတစ္ပုဒ္နဲ႔
အေမ့ရင္ခ်ိဳေအာင္ လုပ္ခြင့္ေပးပါ....
ဒိုင္ယာေလာ့(ဂ္)ေတြကေတာ့
အေမၾကားဖူးနားဝအေမ့
ဒသနေတြပါပဲ...
......။…….….။..


“အေမ(တစ္နည္းနည္းနဲ႔) ဖတ္ေပးပါ..နားေထာင္ေပးပါ”

အေမ…
ကၽြန္ေတာ္ေလ…
အေမကိုယ္တိုင္ေျခေထာက္တစ္စံုအျဖစ္
အနာခံေထာက္လုပ္ေပးတဲ့
ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာခ်မ္းသာျခင္း
ကုလားထိုင္တစ္ခုမွာ
အေမအနာခံရက်ိဳးနပ္ေအာင္
သက္ေတာင့္သက္သာက်က်နန
(ထိုင္ေန)ရွိေနခ်င္တယ္…။….
………………….
ဒါေပမဲ့..
အခုေတာ့ေလ..အေမ
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္…
ေႏြအျဖစ္ခံၿပီး
ေဆာင္းလိုေအးျမခ်ိဳၿမိန္တဲ့
အေမ့စကားေတြ
ခါးခါးသီးသီး
ကန္ထုတ္ပစ္ခဲ့လိုက္တာေတြေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝတစ္ခုလံုး
အထီးက်န္ညေတြထဲမွာ
အႏွိမ္ခံ၊ အကဲ့ရဲ့ခံ၊
အထင္ေသးခံလို႔ ေခၚရမွာေပါ့..
အဲဒီေကာင္းကင္ႀကီးေတြကေန
ယိုစိမ့္လာ ရာသီမဆံုး
မခ်ဳန္းဘဲဖြဲက်ေနတဲ့ မ်က္ရည္မိုးေတြနဲ႔
(အေမမရွိဘဲ)
ညေပါင္းမ်ားစြာ
ကၽြန္ေတာ္ျဖတ္သန္းလာၿပီးတဲ့ေနာက္
အဲဒီမ်က္ရည္(ေရ)ႀကီးမႈေတြက
အခု နားထင္နားေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ…
အနာဂတ္တစ္ခုလံုး မႊန္းေနၿပီ…။…
ပစၥဳပၸန္တစ္ခုလံုး စိုထို္င္းၿပီး
လံုးဝကို သံုးလို႔ မရေတာ့တာ…။…
အတိတ္ေတြဆိုလည္း
ပုတ္သိုးေနပါၿပီ..။..
အေမရယ္…
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ရည္ေတြ
အေမသာ
လက္ခံမယ္ဆိုရင္ အီးေမးလ္နဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
(ဘယ္နည္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္)
ပို႔ေပးခ်င္ပါတယ္…။..
ဒါေပမဲ့ဗ်ာ…
တစ္ခုေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ…
အခုခ်ိန္ထိ အေမ့ကို
မ်က္ရည္ညေဝေစခဲ့တဲ့
ကၽြန္ေတာ္ဟာ…
ကၽြန္ေတာ္ပို႔မယ့္ မ်က္ရည္ညေတြနဲ႔
အေမ့ႏွလံုးသားကို
ထပ္မႊန္းရာက်မယ္ဆိုရင္ေပါ့…
………………………..
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အေမရယ္…
အေမ့ရဲ့သား မ်က္ရည္ညထဲမွာ
မႊန္းေနတာ အေမသိႏိုင္မယ္ဆိုရင္
ဘယ္ေလာက္ပဲေဝးေဝး
ဆုေလးေတာ့ ေတာင္းေပးပါ…
ကၽြန္ေတာ္နစ္မႊန္းေနတဲ့ ဒီမ်က္ရည္ေတြကို
စုပ္ယူေပးဖို႔ေတာ့ အေမ…
မေတာင္းဆိုရဲပါဘူး…
ကၽြန္ေတာ္သိတယ္…
အေမရဲ့ ေမတၲာဝဝေတြနဲ႔
ေပးဝယ္တဲ့ ဒုကၡလွလွေတြနဲ႔ပဲ
ဒီတန္ဖိုးမဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို
စုပ္ယူႏိုင္မွာ…
ဒါေၾကာင့္ အခုကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္က…
မ်က္ရည္ညေတြလည္း အဆံုးမဲ့ေနၿပီ…
ရြက္ေၾကြဘဝေတြနဲ႔ ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးေတြ
စုတ္ပဲ့ေနၿပီ။…
ဒီေတာ့…
အထီးက်န္ကဗ်ာမ်ားကိုသာ အေမ့သားရႈိက္နမ္းရင္း…
အေမနဲ႔ ေဝးလံကြာေဝးတဲ့
ေနရာတစ္ခုမွာ
ေနေနတဲ့ သားေလးရဲ့ မ်က္ရည္တမ္းခ်င္းေပါ့ဗ်ာ…
ငွက္တစ္ေကာင္လို…
တိမ္တိုက္တစ္ခုလို…
ဘာကိုမွ မေပြ႔ပိုက္ထား…
မခံစားရဘဲနဲ႔
ေလႏွင္ရာကို လြင့္ခ်င္မိလို႔…
ေလယာဥ္သံၾကားတိုင္း
ေလဖိအားေတြနဲ႔အတူ
အေမ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရဲ့ ေအာက္က
တိတ္တိတ္ကေလး
အေမ့ဆီကို လစ္ထြက္ေျပးလာခ်င္မိတယ္..အေမ..
…………………………….
အေမတစ္ေယာက္ၾကားႏိုင္ေစ…

မဂၤလာပါ...
အေမေတြကို တတ္သည္မတတ္သည္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ဂုဏ္ျပဳမႈေလးေတြပါ...။ အေမေတြ ႀကီးျမတ္ပံုကို ေျပာရရင္ စကားႀကီး စကားက်ယ္ေတြပဲ ထပ္ခါထပ္ခါပါလာမွာ...။ ေနာက္ ေျပာမဆံုးေပါင္ေတာသံုးေထာင္ေပါ့...။ အေမေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာေတြနဲ႔ ခ်ီးျမွင့္တာထက္ကို ပိုၿပီးေတာ့ ႀကီးျမတ္တယ္...။ ဂုဏ္ျပဳထိုက္တယ္ ဆိုတာေတြ အားလံုးအသိပါ...။ ဒါေပမဲ့ ကဗ်ာခံစားတတ္သူတိုင္း အေမမ်ားကို ခံစားမႈနဲ႔ပဲ(အေသးဆံုးအရာေလးပဲျဖစ္ျဖစ္)ဂုဏ္ျပဳရင္ ကဗ်ာေတြေရးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေရးရက်ိဳးနပ္ပါတယ္...။
ေဝဖန္စာ၊ အႀကံေပးစာေတြကို John.lianno@gmail.com ကို ဆက္သြယ္ေပးပို႔ႏိုင္ပါတယ္…။ ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္စာေတြကို http://lianno.wordpress.com/ http://johnlianno.blogspot.com/ ေတြမွာ သြားေရာက္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္…။

ေလးစားစြာျဖင့္

JOHN LIAN (လ်ံႏိုး)
ေခတၱမနီလာ
(၉၊ ၅၊ ၂၀၁၀ ေန႔အတြက္ အေမမ်ားအား လ်ံႏိုးဂုဏ္ျပဳပါသည္)

Christmas Message

THE CHRIST-LIFE MUST BE LIVED

Jesus Christ lived and symbolised divine consciousness. He was the very personification of divinity. He was born at a time when ignorance, superstition, greed, hatred and hypocrisy prevailed upon India, as elsewhere. The rulers were arrogant and unrighteous. The people were avaricious, indolent and heedless. Purity was forgotten. Morality was neglected. They were more intent upon worshiping mammon than adoring God. There was no idealism.

In the midst of these conditions, Christ was born and he worked a transformation in the lives of the people, though not quite successfully in his life time but through the following centuries by the means of his teachings. He gave a new spiritual turn to the lives of his fellow-men. Thus a new era dawned upon this world, and the teaching of Jesus spread far and wide.

Before discrimination and spiritual awakening dawn within the seeker, he has bigoted outlook, selfish tendencies and no thought for God or the higher divine life. He is then immersed in the pursuit of material interests. He is a slave of his senses. He has no spiritual ideal in life. He is desire-ridden. Arrogance, avarice and sensuality characterise his personality. He lives a life of lust, anger, greed, deluded attachment, pride, egoism and jealousy.

If this state of things must cease and the seeker must enter into a new life of spiritual aspiration, purity and devotion, then the Christ spirit must take its birth within one’s heart. That will be the real adoration of Jesus Christ. That will be the true following of Christianity. When the divine element that is dormant within us begins to express itself, then indeed we open ourselves to the grace of the Christ. From then onward light begins to shine where darkness was before. Ignorance gives place to the beginning of wisdom. Impurity is replaced by purity. Hatred ceases and love begins to blossom forth.

In his innermost core, man is essentially divine. But through the medium of the human personality two forces keep acting. They are the forces of good and evil, light and darkness. The divine and the undivine both operate in the human consciousness. To completely overcome and eradicate the undivine elements and to fully manifest the supreme divine Consciousness in all its radiant light and glory is to be achieved through the living of the Christ-life in the utmost faithful detail. That is spiritual life. That is Yoga. That is Sadhana. That is the path of Self-realisation.

If the Christ-life is to be lived, first of all the child Christ has to be born in our heart. Only then does the real spiritual life commence for the aspirant. The first manifestation of the divine urge to progress in the path of goodness and virtue and to cherish noble ideals and eradicate vicious, negative tendencies signifies the birth of the infant Jesus in our consciousness. From hence starts the living of the Christ-life in all its details of sublime purity, faith in divinity, mercy, compassion, love, selflessness, desirelessness, egolessness, forgiveness, prayerfulness and so on. Hence starts the life of earnest Yoga, of self-restraint and simplicity, of unbroken serenity and peace, tolerance, balance of mind in pleasure and pain, unflinching courage and determination, and perfect dedication to the worship of God through the service of humanity. This is the spiritual implication of all the celebrations connected with Jesus Christ. This is also the message of the Easter.

With the advent of this Christ-spirit within the heart of a truly earnest seeker, all mundane desires come to an end. There is a cessation of all vicious tendencies in him. He begins to influence others around him. The spirit of Jesus Christ emanates from him. Many are made aware of that spirit and a great deal of good is brought into their lives. Thus, if every individual begins to live a new life of divine aspiration, fellow-feeling and social service, spirituality will gradually overcome materialism. There will be more of goodwill, more of harmony and more of peace in this world. The tendency to help each other, to understand each other and to decrease avariciousness, selfishness and egoism will grow gradually in every sphere, which would mean greater happiness in every hearth and home.

Spiritual life is neither exclusively meant for the poor and the lowly, nor is it beyond the reach of the wealthy. To pursue the spiritual path one need not seek the undisturbed assurity of food and shelter. But there is a significant point in the birth of Jesus. He was born in a simple, lowly place, a corner of a stable. Also he was born in darkness, in the obscure hour of midnight, when no one even knew about it, except a few blessed souls. The significance here is that spiritual awakening comes to the seeker who is humble and meek and simple. The light of divine consciousness dawns only when the delusive glitters of material glamour and the corruptive influence of wealth are absent.

The quality of true humility is one of the indispensable fundamentals. Only when there are simplicity, holiness and renunciation of all earthly desires and the pride of learning, goodness and merit, the divine light manifests within. Even as Christ was born unknown to the world and in the obscurity of darkness, so also the advent of the Christ spirit takes place in the inwardness of the soul when there is total self-effacement and self-abnegation. Where the urge of aggrandizement and vanity abides, there divinity cannot unfold itself, for these expressions of egotism are permanent hindrances to any kind of spiritual growth. You can be sure, a man of vanity is far from God. A man of selfishness knows nothing of God. A man of intolerance has thoroughly misunderstood God. ‘Empty thyself and I shall fill thee’, is the advice of Jesus. The kingdom of heaven is surely for the humble in spirit.

It was this secret that centuries ago Jesus explained to Nicodemus. The good man did not quite understand what precisely Jesus meant. ‘How can it be? How can I be born again if I am to attain the Kingdom of God?’ Asked Nicodemus. Then Christ explained that this birth was an inward transformation, not of the body, but of the spirit. Such inner spiritual birth is essential if one truly wishes to know Jesus Christ.

May the true implication of the Christ-life dawn within every heart. Realise fully that so long as thirst of power and arrogance of wealth infect the nature of man, until then the spirit of Christ is out of reach. As with the individual, even so with the community and the nation. It is only when real spiritual transformation occurs in the hearts of the individuals that its effects can be felt in the nations of the world. Let every soul understand the duty of the human life. Let everyone cultivate a sense of brotherhood, tolerance, charity, humility, mutual understanding, love and compassion. Let everyone aspire for greater knowledge, greater enlightenment and greater goodwill. Let the sense of evolution and perfection be eternally progressive.

Note: This message is one from "Christmas Messages of Sri Swami Sivananda," delivered in 1954.

------------

Serve with Gladness

New Elected EC Members for Year 2010

Leaders for PMCF Year 2010

The new leaders of PMCF for year 2010 has been successfully elected on 13 December 2009 as follows:

E. C. Officers:
President ... … ……......… U Lal Mawia
Vice President ........ …… Saya Solomon Van Hmun
Secretary ......... …... …… Syma Shine
Associate Secretary... ..... Saya Aung Sithu
Treasurer .... ……. …........ Syma Lal Fal Zeli
Assistant Treasurer... ...... Syma Ohmar

Members:
(1) Saya Robert Ro Uk Cung
(2) Saya Hniang Uk
(3) Saya Daniel
(4) Ptr. Lun Kai
(5) Saya Denny Lian

ADVISORS:
(1) Rev. Dr. Dennis Shu Maung
(2) Dr. Thein Swe
(3) Rev. Dr. Lawma
(4) Dr. Seng Raw
(5) Rev. Cin Khan Vum

HEART AND SOUL

Heart and Soul

Open to All 11/11/2009

It was in 1985 that Protestant pastor Christian Führer put a simple sign outside his church, St Nikolai’s, in the industrial city of Leipzig in East Germany.

"Open to All," it said.

Little did he know that his church would grow into a focal point for the opposition.
Out of St Nikolai's came a movement which eventually helped bring down the Berlin Wall and the Communist regime.

20 years on, Kristine Pommert meets Christian Führer and other witnesses to find out whether without the church, the peaceful revolution would have been possible.

She also explores whether in a city where fewer than 1 in 5 people are church members, Christianity still has a role to play.

PS:
This message is very historic and challenging. Please listen in audio track for full message. The link is given at the Link line provided at the top.